آشنایی با قوانین اینکوترمز: راهنمای جامع برای تجارت بین‌المللی و مسئولیت‌های خریدار و فروشنده

اینکوترمز (Incoterms) به 11 قانون بین‌المللی تقسیم می‌شوند که مسئولیت‌ها و تعهدات خریدار و فروشنده را در سه حوزه‌ی مهم مشخص می‌کنند: ریسک، هزینه‌ها و اسناد. این قوانین برای هر نوع حمل‌ونقل یا تجارت بین‌المللی ضروری هستند. در ادامه به تشریح کامل هر کدام از این قوانین می‌پردازیم:

1. EXW (Ex Works)

• ریسک: انتقال ریسک از فروشنده به خریدار به محض اینکه کالا در محل تعیین شده آماده تحویل باشد.
• هزینه‌ها: تمام هزینه‌های مرتبط با حمل‌ونقل، صادرات و واردات، بر عهده خریدار است.
• اسناد: فروشنده فقط باید اسناد حداقلی را ارائه کند تا خریدار بتواند کالا را تحویل بگیرد.

محل تحویل: EXW Yazd, Blv Abdedi, RaymandSystem
تعهدات فروشنده: کالا در محل توافق شده تحویل می‌شود.
تعهدات خریدار: خریدار مسئول حمل و نقل، هزینه‌ها و ریسک است.

پرداخت در EXW:

پرداخت معمولاً پیش از ارسال کالا انجام می‌شود، مگر اینکه به صورت دیگری توافق شده باشد. به عنوان مثال، در شرایط اعتباری، خریدار ممکن است پس از دریافت کالا پرداخت کند.

2. FCA (Free Carrier)

• ریسک: هنگامی که کالا به اولین حامل تحویل داده می‌شود، ریسک به خریدار منتقل می‌شود.
• هزینه‌ها: فروشنده تا تحویل کالا به اولین حامل هزینه‌ها را پرداخت می‌کند، اما هزینه‌های بعدی بر عهده خریدار است.
• اسناد: فروشنده موظف به تهیه اسناد لازم برای حمل کالا است.

محل تحویل: FCA Tehran, Imam Khomeini Airport
تعهدات فروشنده: فروشنده کالا را به اولین حمل‌کننده تحویل می‌دهد.
تعهدات خریدار: خریدار مسئول ریسک و هزینه‌ها پس از تحویل است.

3. FAS (Free Alongside Ship)

• ریسک: زمانی که کالا در کنار کشتی در بندر مبدا قرار گیرد، ریسک به خریدار منتقل می‌شود.
• هزینه‌ها: فروشنده فقط هزینه‌های داخلی و تحویل به بندر مبدا را می‌پردازد.
• اسناد: فروشنده اسناد حمل مورد نیاز برای صادرات را تهیه می‌کند.

محل تحویل: FAS Bandar Abbas, Port Terminal 2
تعهدات فروشنده: کالا کنار کشتی در بندر تحویل داده می‌شود.
تعهدات خریدار: هزینه‌ها و ریسک پس از تحویل با خریدار است.

4. FOB (Free On Board)

• ریسک: به محض اینکه کالا به صورت فیزیکی روی کشتی قرار می‌گیرد، ریسک به خریدار منتقل می‌شود.
• هزینه‌ها: فروشنده هزینه‌ها را تا لحظه تحویل روی کشتی می‌پردازد.
• اسناد: فروشنده باید اسناد صادرات و اسناد حمل کالا را ارائه دهد.

محل تحویل: FOB Bushehr Port, Ship XYZ
تعهدات فروشنده: کالا بر روی کشتی تحویل داده می‌شود.
تعهدات خریدار: پس از بارگیری، ریسک و هزینه‌ها با خریدار است.

مزایا و معایب:

• مزیت: ریسک و هزینه‌ها در نقطه واضحی (کشتی) منتقل می‌شوند.
• عیب: خریدار باید باقی‌مانده حمل و نقل را مدیریت کند.

پرداخت در FOB:

پرداخت معمولاً بعد از تحویل کالا به کشتی و دریافت اسناد لازم انجام می‌شود.

5. CFR (Cost and Freight)

• ریسک: پس از بارگیری کالا بر روی کشتی، ریسک به خریدار منتقل می‌شود.
• هزینه‌ها: فروشنده هزینه‌های حمل‌ونقل را تا بندر مقصد می‌پردازد.
• اسناد: فروشنده اسناد لازم را برای حمل و ترخیص کالا ارائه می‌کند.

محل تحویل: CFR Hamburg Port, Germany
تعهدات فروشنده: هزینه حمل و نقل تا بندر مقصد پرداخت می‌شود.
تعهدات خریدار: ریسک از زمان بارگیری بر عهده خریدار است

6. CIF (Cost, Insurance, and Freight)

• ریسک: مشابه CFR، ریسک به محض بارگیری بر روی کشتی به خریدار منتقل می‌شود.
• هزینه‌ها: فروشنده هزینه‌های حمل و بیمه را تا بندر مقصد می‌پردازد.
• اسناد: فروشنده اسناد مربوط به حمل و بیمه را ارائه می‌کند.

محل تحویل: CIF Rotterdam, Netherlands
تعهدات فروشنده: شامل هزینه حمل و بیمه تا مقصد است.
تعهدات خریدار: پس از بارگیری ریسک به خریدار منتقل می‌شود.

• مزایا و معایب:
  • مزیت: فروشنده هزینه‌های بیمه را پوشش می‌دهد.
  • عیب: اگر خریدار نیاز به بیمه خاصی داشته باشد، ممکن است مناسب نباشد.

پرداخت در CIF:

پرداخت ممکن است پس از ارائه اسناد بیمه و حمل و نقل توسط فروشنده به خریدار انجام شود.

7. CPT (Carriage Paid To)

• ریسک: ریسک در لحظه تحویل به حامل اول منتقل می‌شود.
• هزینه‌ها: فروشنده هزینه حمل را تا مقصد پرداخت می‌کند.
• اسناد: فروشنده موظف به تهیه اسناد حمل است.

محل تحویل: CPT Munich, Rail Station
تعهدات فروشنده: فروشنده هزینه حمل تا مقصد را پرداخت می‌کند.
تعهدات خریدار: ریسک پس از تحویل به حمل‌کننده به خریدار منتقل می‌شود.

8. CIP (Carriage and Insurance Paid To)

• ریسک: به محض تحویل کالا به اولین حامل، ریسک به خریدار منتقل می‌شود.
• هزینه‌ها: فروشنده هزینه حمل و بیمه را تا مقصد پرداخت می‌کند.
• اسناد: فروشنده اسناد حمل و بیمه را ارائه می‌دهد.

محل تحویل: CIP Vienna, Warehouse B
تعهدات فروشنده: شامل هزینه حمل و بیمه تا مقصد است.
تعهدات خریدار: ریسک پس از تحویل به حمل‌کننده با خریدار است.

9. DAP (Delivered At Place)

• ریسک: ریسک زمانی که کالا در محل تعیین شده در مقصد تحویل داده می‌شود، به خریدار منتقل می‌شود.
• هزینه‌ها: فروشنده تمامی هزینه‌ها را تا لحظه تحویل در محل مقصد می‌پردازد.
• اسناد: فروشنده اسناد حمل و ترخیص را تهیه می‌کند.

محل تحویل: DAP Paris, Warehouse A
تعهدات فروشنده: فروشنده کالا را تا مقصد نهایی تحویل می‌دهد.
تعهدات خریدار: مسئولیت تخلیه و هزینه‌های واردات با خریدار است.

10. DPU (Delivered at Place Unloaded)

• ریسک: زمانی که کالا در مقصد تخلیه می‌شود، ریسک به خریدار منتقل می‌شود.
• هزینه‌ها: فروشنده هزینه‌های تخلیه و تحویل کالا در محل مقصد را پرداخت می‌کند.
• اسناد: فروشنده اسناد لازم برای حمل را ارائه می‌دهد.

محل تحویل: DPU London, Dock C
تعهدات فروشنده: کالا تحویل و تخلیه شده در محل مشخص تحویل می‌شود.
تعهدات خریدار: مسئولیت گمرکی و ترخیص با خریدار است.

11. DDP (Delivered Duty Paid)

• ریسک: ریسک پس از تحویل کالا در مقصد و تسویه هزینه‌های گمرکی منتقل می‌شود.
• هزینه‌ها: فروشنده تمام هزینه‌ها، از جمله عوارض گمرکی و مالیات‌ها را پرداخت می‌کند.
• اسناد: فروشنده موظف به تهیه تمام اسناد مورد نیاز برای صادرات و واردات است.

محل تحویل: DDP Madrid, Customer Site
تعهدات فروشنده: تمام هزینه‌ها و ریسک تا تحویل و ترخیص با فروشنده است.
تعهدات خریدار: پس از تحویل مسئولیتی ندارد.

نتیجه‌گیری

یادگیری قوانین اینکوترمز برای هر بازرگانی که قصد ورود به تجارت بین‌المللی دارد ضروری است. این قوانین به وضوح وظایف و مسئولیت‌های خریدار و فروشنده را مشخص می‌کند و از بروز اختلافات در معاملات جلوگیری می‌کند.در سیستم اینکوترمز (Incoterms 2020)، هر قانون مسئولیت‌ها و تعهدات خریدار و فروشنده را در سه بخش کلیدی تعیین می‌کند: ریسک (Risk)، هزینه‌ها (Costs)، و اسناد (Documents). هر کدام از این موارد بر اساس نوع اینکوترمز تعیین می‌کند که چه زمانی و کجا مسئولیت و مالکیت کالا از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود. این اطلاعات برای خریداران و فروشندگان بین‌المللی جهت اطمینان از اجرای درست معاملات و جلوگیری از هرگونه سوءتفاهم بسیار حیاتی است. با رعایت دقیق این قوانین، بازرگانان می‌توانند با امنیت و اطمینان بیشتری در تجارت جهانی فعالیت کنند. گروه رایمند کالا آمادگی دارد تا بازرگانان را در درک و اجرای بهتر این قوانین یاری کند و در صورت تمایل به همکاری برای صادرات و واردات، می‌توانند به بخش پشتیبانی سایت تماس حاصل کنند.

سئولات متفرقه

2. اصلی‌ترین وظایف اینکوترمز چیست؟

• اینکوترمز مسئولیت‌های طرفین تجاری را در سه حوزه اصلی تعیین می‌کند: هزینه‌های تجاری، ریسک‌های تجاری و مسئولیت‌های تجاری از مبدأ تا مقصد کالا.

3. هدف اصلی اینکوترمز چیست؟

• هدف اینکوترمز ایجاد یکپارچگی در معانی و وظایف تجاری بین طرفین در سراسر جهان است، تا تفسیر واحد و معانی یکسان از این اصطلاحات در همه کشورها وجود داشته باشد.

4. اینکوترمز شامل چه گروه‌هایی از اصطلاحات است؟

• این اصطلاحات در چهار گروه اصلی طبقه‌بندی شده‌اند:
  • گروه E: خروج کالا از مبدأ
  • گروه F: تحویل کالا بدون پرداخت کرایه حمل
  • گروه C: تحویل کالا با پرداخت کرایه حمل
  • گروه D: تحویل کالا در مقصد

5. اصطلاحات دریایی و غیر دریایی چه تفاوتی دارند؟

• اصطلاحات دریایی برای حمل‌ونقل صرفاً دریایی استفاده می‌شوند و شامل CIF، FAS، FOB، و CFR هستند، در حالی که اصطلاحات غیر دریایی برای حمل‌های ترکیبی و سایر روش‌ها به کار می‌روند.

6. نقطه تحویل کالا در اینکوترمز چگونه تعیین می‌شود؟

• نقطه تحویل کالا بستگی به نوع اصطلاح دارد. به عنوان مثال، در اصطلاح EXW کالا درب کارخانه تحویل داده می‌شود، اما در DDP کالا به انبار مقصد در کشور واردکننده تحویل می‌شود.

7. هزینه‌ها در اینکوترمز چگونه تقسیم می‌شوند؟

• هزینه‌ها از بارگیری تا تحویل نهایی در نقاط مختلف (مانند انبار فروشنده، بارگیری، گمرک مقصد) به طرفین اختصاص داده می‌شود. به عنوان مثال، در EXW، تمام هزینه‌ها به عهده خریدار است اما در DDP، فروشنده تمامی هزینه‌ها را پرداخت می‌کند.

8. مسئولیت بیمه کالا بر عهده کیست؟

• در گروه‌های E و F، خریدار مسئول بیمه است، اما در برخی اصطلاحات C (مانند CIF) فروشنده باید بیمه‌نامه ارائه دهد.

9. قوانین اینکوترمز چه اثری بر گمرک مقصد دارد؟

• در بسیاری از اصطلاحات، مسئولیت ترخیص کالا از گمرک مقصد با خریدار است، اما در DDP فروشنده موظف است تشریفات گمرکی را انجام دهد.

10. آیا اینکوترمز برای هر نوع حمل‌ونقل قابل استفاده است؟

• برخی اصطلاحات (مانند FAS و FOB) فقط برای حمل دریایی استفاده می‌شوند، اما بسیاری از اصطلاحات دیگر برای انواع حمل‌ونقل هوایی، زمینی، و دریایی مناسب هستند.

این ساختار به درک آسان‌تر اصول اینکوترمز کمک می‌کند و محتوای آن را برای ویدئو یا وب‌سایت قابل استفاده می‌سازد.

11. اصطلاحات اینکوترمز چگونه به روزرسانی می‌شوند و آخرین نسخه کدام است؟

• اینکوترمز هر چند سال یک‌بار توسط ICC به روز می‌شود تا با نیازها و تغییرات تجاری جهانی هماهنگ شود. آخرین نسخه در سال ۲۰۲۰ منتشر شده و شامل ۱۱ اصطلاح است.

12. ریسک کالا از کجا به خریدار منتقل می‌شود؟

• انتقال ریسک از فروشنده به خریدار بسته به اصطلاحات مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، در اصطلاح FOB ریسک از لحظه‌ای که کالا روی کشتی بارگیری می‌شود به خریدار منتقل می‌شود، اما در اصطلاح DAP ریسک در مکان تحویل مشخص‌شده به خریدار منتقل می‌شود.

13. تفاوت گروه C و گروه D در چیست؟

• در گروه C، فروشنده هزینه‌های حمل تا مقصد را پرداخت می‌کند، اما ریسک در کشور مبدأ به خریدار منتقل می‌شود. در گروه D، فروشنده مسئولیت کالا را تا مکان تحویل نهایی (معمولاً مقصد خریدار) بر عهده دارد.

14. مفهوم “نقطه تحویل کالا” در اینکوترمز چیست؟

• نقطه تحویل کالا محلی است که در آن کالا به خریدار تحویل داده می‌شود و مسئولیت و ریسک به او منتقل می‌شود. در EXW این نقطه در کارخانه فروشنده و در DDP در انبار خریدار قرار دارد.

15. چرا تقسیم‌بندی “گروه دریایی” و “گروه غیر دریایی” اهمیت دارد؟

• اصطلاحات دریایی مانند FOB و CFR فقط برای حملات دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرند و از لحظه‌ای که کالا در بندر مبدأ بارگیری می‌شود، مسئولیت با خریدار است. اما اصطلاحات غیر دریایی برای انواع حملات (هوایی، زمینی، ریلی، ترکیبی) مناسب هستند.

16. کدام اصطلاح بیشترین مسئولیت را بر عهده فروشنده می‌گذارد؟

• در اصطلاح DDP، فروشنده بیشترین مسئولیت را دارد و باید تمامی هزینه‌ها، از جمله گمرک مقصد، بیمه، و تحویل کالا به انبار خریدار را بپردازد.

17. اینکوترمز ۲۰۲۰ شامل چه تغییرات مهمی نسبت به نسخه‌های قبلی بوده است؟

• مهم‌ترین تغییر در اینکوترمز ۲۰۲۰، جایگزینی اصطلاح DAT با اصطلاح DPU بود که نقطه تحویل کالا را دقیق‌تر مشخص می‌کند. همچنین، اصطلاحات به دو گروه “دریایی” و “غیر دریایی” تقسیم شدند.

18. چگونه می‌توانیم مطمئن شویم که از اصطلاح صحیح در قرارداد استفاده می‌کنیم؟

• برای انتخاب اصطلاح درست، باید نوع کالا، نوع حمل، توافقات مالی، و شرایط تحویل را در نظر بگیریم. همچنین، مشاوره با کارشناسان یا استفاده از منابع ICC می‌تواند کمک‌کننده باشد.

19. آیا اینکوترمز فقط برای حمل‌ونقل‌های بین‌المللی استفاده می‌شود؟

• هرچند اینکوترمز عمدتاً برای حمل‌ونقل بین‌المللی طراحی شده، اما در برخی موارد می‌توان آن را برای حمل‌ونقل‌های داخلی نیز استفاده کرد، به شرطی که طرفین تجاری به توافق برسند.

20. آیا اصطلاحات اینکوترمز به‌تنهایی جایگزین قرارداد کامل حمل‌ونقل است؟

• خیر، اینکوترمز تنها بخشی از شرایط حمل‌ونقل و مسئولیت‌ها را تعیین می‌کند. طرفین باید علاوه بر اینکوترمز، سایر جزئیات مهم قرارداد را نیز به‌طور کامل در قرارداد تجاری خود بگنجانند.

این پرسش‌ها و پاسخ‌ها نکات مهم و اساسی اینکوترمز را پوشش می‌دهند و به عنوان یک راهنمای خلاصه، برای درک بهتر و آماده‌سازی محتوا برای ویدئو یا وب‌سایت ایده‌آل هستند.

21. چرا استفاده از اینکوترمز در تجارت ضروری است؟

• اینکوترمز با تعیین دقیق مسئولیت‌ها و هزینه‌ها، اختلافات تجاری را کاهش می‌دهد و شفافیت بیشتری در قراردادهای بین‌المللی ایجاد می‌کند. این استاندارد بین‌المللی همچنین باعث تسریع در حمل‌ونقل و افزایش اعتماد بین خریدار و فروشنده می‌شود.

22. تفاوت اصطلاحات گروه C و D در چه زمینه‌ای بر تجارت تأثیر می‌گذارد؟

• در گروه C، فروشنده هزینه حمل تا مقصد را می‌پردازد، اما ریسک در مبدأ به خریدار منتقل می‌شود. در گروه D، فروشنده مسئولیت کامل حمل تا مکان مشخص‌شده در مقصد را بر عهده دارد. این تفاوت باعث می‌شود که خریداران و فروشندگان با توجه به نوع کالا و حمل، گزینه مناسب را برای کاهش ریسک‌ها انتخاب کنند.

23. چگونه می‌توان تفاوت‌های اصلی بین اصطلاحات گروه‌های E، F، C و D را به یاد سپرد؟

• گروه E (تحویل در مبدأ): فروشنده کالا را در مبدأ تحویل می‌دهد و خریدار مسئول همه مراحل بعدی است.
• گروه F (تحویل در مبدأ با شرایط بیشتر): فروشنده کالا را تا محل حمل‌ونقل مشخص‌شده (مثلاً بندر) می‌رساند، اما ریسک به خریدار منتقل می‌شود.
• گروه C (تحویل تا مقصد): فروشنده هزینه حمل تا مقصد را می‌پردازد، اما ریسک در مبدأ به خریدار منتقل می‌شود.
• گروه D (تحویل در مقصد): فروشنده مسئول همه هزینه‌ها و ریسک‌ها تا مقصد است.

24. در اینکوترمز ۲۰۲۰، اصطلاحات دریایی و غیر دریایی چه نقشی در انتخاب شیوه حمل دارند؟

• اصطلاحات دریایی (مانند FOB و CIF) فقط برای حملات دریایی استفاده می‌شوند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که از لحظه بارگیری کالا در کشتی، ریسک به خریدار منتقل می‌شود. در حالی که اصطلاحات غیر دریایی مانند CPT و DAP می‌توانند برای تمامی انواع حمل (هوایی، زمینی، ریلی و ترکیبی) استفاده شوند.

25. اصطلاح DDP چه نوع ریسکی برای فروشنده دارد؟

• در اصطلاح DDP، فروشنده بیشترین ریسک را بر عهده دارد؛ زیرا مسئولیت تحویل کالا در انبار خریدار و همچنین پرداخت هزینه‌ها، گمرک مقصد و حتی هزینه‌های بیمه و حمل تا مقصد را می‌پذیرد.

26. چرا گروه C اصطلاحات را برای تجارت بین‌المللی جذاب می‌کند؟

• گروه C برای فروشندگانی که می‌خواهند هزینه حمل را کنترل کنند اما نمی‌خواهند ریسک را به عهده بگیرند، ایده‌آل است. در این گروه، فروشنده هزینه حمل تا مقصد را می‌پردازد ولی ریسک از لحظه بارگیری کالا در کشور مبدأ به خریدار منتقل می‌شود.

27. در اصطلاح DAP، مسئولیت تخلیه کالا با کیست؟

• در اصطلاح DAP، فروشنده مسئولیت حمل کالا تا مکان تحویل در کشور مقصد را دارد، اما مسئولیت تخلیه کالا در این مکان به عهده خریدار است.

28. در شرایط تغییرات پیش‌بینی‌نشده در حمل‌ونقل، اینکوترمز چه تأثیری دارد؟

• اینکوترمز با تعیین مسئولیت‌ها و هزینه‌ها، به طرفین قرارداد کمک می‌کند تا در شرایط غیرمنتظره، مثل تأخیر در حمل یا بروز حوادث، بدانند که کدام طرف مسئول است و چگونه باید عمل کند.

29. آیا می‌توان اصطلاحات اینکوترمز را به دلخواه تغییر داد؟

• بله، اما هر تغییری باید به طور شفاف در قرارداد ذکر شود تا طرفین از شرایط جدید اطلاع داشته باشند. هرگونه اصلاحی که بر وظایف و هزینه‌ها تأثیر بگذارد، باید به وضوح نوشته شود.

30. اینکوترمز چگونه به توسعه تجارت بین‌المللی کمک می‌کند؟

• اینکوترمز با فراهم کردن استانداردهای شفاف و جامع، شرایط تجاری را ساده‌تر کرده و باعث تسریع و کاهش هزینه‌ها در حمل‌ونقل بین‌المللی می‌شود. این امر باعث می‌شود که تجارت در سطح جهانی تسهیل و توسعه یابد.

31. چه تفاوتی بین اصطلاحات CPT و CIP در زمینه بیمه وجود دارد؟

• در اصطلاح CIP، فروشنده موظف است بیمه کالا را تا مقصد برای خریدار فراهم کند، اما در CPT، ارائه بیمه به عهده خریدار است و فروشنده تنها موظف به حمل کالا تا مقصد می‌باشد.

32. آیا اینکوترمز شامل قوانین گمرکی می‌شود؟

• اینکوترمز به‌طور مستقیم به قوانین گمرکی نمی‌پردازد، اما مسئولیت‌های مرتبط با گمرک در هر اصطلاح را تعیین می‌کند؛ به‌طور مثال، مشخص می‌کند که کدام طرف مسئول اظهارنامه گمرکی و پرداخت هزینه‌های گمرکی در مبدأ یا مقصد است.

33. در اصطلاح EXW چه مسئولیتی با فروشنده است؟

• در اصطلاح EXW (تحویل درب کارخانه)، مسئولیت فروشنده به حداقل می‌رسد؛ او فقط باید کالا را در محل تولید یا انبار خود در اختیار خریدار قرار دهد. تمامی هزینه‌های حمل‌ونقل و ریسک از این نقطه به بعد به عهده خریدار است.

34. آیا اینکوترمز درباره حمل‌ونقل چندوجهی نیز کاربرد دارد؟

• بله، بسیاری از اصطلاحات اینکوترمز، به‌ویژه اصطلاحات گروه C و D، برای حمل‌ونقل چندوجهی مناسب هستند. این ویژگی امکان استفاده از ترکیب روش‌های حمل مانند زمینی، دریایی، هوایی و ریلی را برای یک قرارداد فراهم می‌کند.

35. چرا اصطلاح FOB در تجارت بین‌الملل محبوب است؟

• اصطلاح FOB (تحویل روی کشتی) به دلیل شفافیت در مسئولیت‌ها بسیار محبوب است. خریدار از لحظه بارگیری کالا روی کشتی، ریسک و مسئولیت کالا را بر عهده دارد و فروشنده تنها مسئول تحویل کالا تا این مرحله است.

36. آیا اینکوترمز در مورد زمان تحویل کالا نیز اظهار نظر می‌کند؟

• خیر، اینکوترمز فقط در مورد نقطه تحویل و انتقال ریسک صحبت می‌کند، اما زمانی که کالا باید تحویل داده شود را تعیین نمی‌کند. زمان‌بندی باید جداگانه در قرارداد مشخص شود.

37. در اصطلاح CIF، هزینه‌های حمل و بیمه تا چه نقطه‌ای بر عهده فروشنده است؟

• در اصطلاح CIF (هزینه، بیمه و کرایه حمل)، فروشنده مسئولیت حمل و بیمه کالا را تا بندر مقصد بر عهده دارد. از این نقطه به بعد، ریسک به خریدار منتقل می‌شود.

38. آیا استفاده از اینکوترمز برای تجارت داخلی هم کاربرد دارد؟

• در اصل، اینکوترمز برای تجارت بین‌المللی طراحی شده است، اما می‌تواند در تجارت داخلی نیز استفاده شود، به شرط آنکه طرفین با این اصطلاحات آشنایی کافی داشته باشند و در قرارداد قید شود که اینکوترمز قابل‌اجرا است.

39. در اینکوترمز ۲۰۲۰، اصطلاح DPU چه ویژگی خاصی دارد؟

• اصطلاح DPU (تحویل شده در مکان تخلیه شده) تنها اصطلاحی است که شامل تخلیه کالا می‌شود. فروشنده موظف است کالا را در مقصد مشخص‌شده تخلیه کند، و پس از تخلیه، ریسک به خریدار منتقل می‌شود.

40. چرا به روزرسانی اینکوترمز اهمیت دارد؟

• تجارت بین‌المللی و روش‌های حمل و نقل به‌طور مداوم تغییر می‌کنند. به‌روزرسانی اینکوترمز به تطبیق این اصطلاحات با شرایط جدید حمل‌ونقل، نیازهای تجاری و بهبود شفافیت و کارایی در قراردادها کمک می‌کند.

41. در گروه E اینکوترمز، چه نوع تحویلی انجام می‌شود؟

• در گروه E، اصطلاح EXW یا “تحویل درب کارخانه” استفاده می‌شود، که در آن فروشنده کالا را در محل خود (کارخانه یا انبار) تحویل می‌دهد. در این حالت، ریسک و هزینه‌های حمل‌ونقل از این نقطه به بعد کاملاً به عهده خریدار است.

42. اینکوترمز 2020 چه مزیتی برای حمل دریایی ایجاد کرده است؟

• اینکوترمز 2020 برخی اصطلاحات را به دو گروه “حمل دریایی” و “حمل غیر دریایی” تقسیم کرده است، که باعث شفافیت بیشتر در حمل دریایی می‌شود. اصطلاحات دریایی مانند FOB، CFR و CIF به‌طور خاص برای شرایطی که کل حمل از طریق دریا انجام می‌شود، استفاده می‌شوند.

43. اصطلاحات گروه D اینکوترمز به چه صورت به کار می‌روند؟

• اصطلاحات گروه D مانند DAP، DPU و DDP به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که مسئولیت فروشنده تا مقصد نهایی کالا (معمولاً کشور واردکننده) ادامه دارد. در این اصطلاحات، فروشنده مسئول تحویل کالا در مکان تعیین‌شده در مقصد و حتی ممکن است مسئول تخلیه و تشریفات گمرکی نیز باشد.

44. آیا اینکوترمز شامل مواردی مثل بیمه کالا در برابر سرقت نیز می‌شود؟

• اینکوترمز فقط مشخص می‌کند که چه کسی مسئول تهیه بیمه کالا است، اما جزئیات پوشش بیمه مثل سرقت یا خسارت‌های خاص دیگر به عهده طرفین قرارداد است و باید به‌صورت جداگانه در قرارداد قید شود.

45. چه نوع اصطلاحاتی از اینکوترمز برای حمل و نقل چندوجهی مناسب هستند؟

• اصطلاحات گروه C و D مانند CPT، CIP، DAP و DDP برای حمل چندوجهی (ترکیبی از روش‌های حمل و نقل) بسیار مناسب هستند، زیرا محدود به یک نوع خاص حمل‌ونقل (مثل دریایی) نیستند و می‌توانند در ترکیب‌های مختلف استفاده شوند.

46. چرا EXW برای فروشنده‌ها مطلوب است؟

• اصطلاح EXW (تحویل درب کارخانه) برای فروشندگان مطلوب است زیرا حداقل مسئولیت را دارند. آنها فقط کالا را در محل خود تحویل می‌دهند و تمامی ریسک‌ها و هزینه‌های بعدی به عهده خریدار است.

47. در اینکوترمز 2020، چه مواردی باعث تغییر در گروه D شد؟

• در اینکوترمز 2020، اصطلاح DPU به‌جای DAT (تحویل در ترمینال) آمد که به فروشنده اجازه می‌دهد کالا را در هر مکانی که مورد توافق است، تخلیه کند و این گزینه را برای استفاده در مقصدهای غیرترمینالی فراهم می‌کند.

48. در اصطلاح FCA چه کسی مسئول بارگیری کالا بر روی وسیله حمل است؟

• در اصطلاح FCA (تحویل به حمل‌کننده)، فروشنده مسئول بارگیری کالا بر روی وسیله حمل (اگر در محل فروشنده باشد) است. اگر محل تحویل در خارج از محل فروشنده باشد، بارگیری به عهده خریدار است.

49. اصطلاح CIF برای چه نوع کالاهایی مناسب‌تر است؟

• CIF (هزینه، بیمه، کرایه حمل) معمولاً برای کالاهای با ارزش بالا که از طریق حمل دریایی جابجا می‌شوند، مناسب‌تر است زیرا فروشنده مسئولیت بیمه کالا تا بندر مقصد را بر عهده دارد و این باعث کاهش ریسک خریدار می‌شود.

50. چگونه می‌توان از اینکوترمز برای کاهش اختلافات تجاری استفاده کرد؟

• با استفاده از اینکوترمز، طرفین قرارداد به‌وضوح وظایف و مسئولیت‌های خود را در هر مرحله از حمل‌ونقل و جابجایی کالا می‌دانند. این شفافیت در کاهش اختلافات تجاری و پیشگیری از سوءتفاهم‌ها کمک می‌کند و روندهای تجاری را بهبود می‌بخشد.

51. نقطه انتقال ریسک در اصطلاحات گروه E کجاست؟

• در گروه E (EXW – تحویل درب کارخانه)، نقطه انتقال ریسک در محل کارخانه یا انبار فروشنده است. به‌عبارت‌دیگر، به‌محض اینکه کالا در محل فروشنده در دسترس خریدار قرار می‌گیرد، تمامی ریسک‌ها به خریدار منتقل می‌شود.

52. در اصطلاحات گروه D، تفاوت DAP و DDP چیست؟

• در اصطلاح DAP (تحویل در محل مقصد)، فروشنده مسئولیت تحویل کالا در مکان مشخص‌شده توسط خریدار در کشور مقصد را دارد، اما امور گمرکی بر عهده خریدار است. در DDP (تحویل با پرداخت حقوق گمرکی)، فروشنده علاوه بر تحویل کالا، هزینه‌های گمرکی و ترخیص کالا در مقصد را نیز بر عهده می‌گیرد.

53. آیا اینکوترمز 2020 حمل و نقل هوایی را پوشش می‌دهد؟

• بله، اصطلاحاتی مانند FCA، CPT و CIP که به‌عنوان حمل مرکب شناخته می‌شوند، می‌توانند برای حمل و نقل هوایی استفاده شوند، زیرا اینکوترمز 2020 به حمل‌ونقل هوایی نیز توجه دارد.

54. آیا استفاده از اصطلاحات اینکوترمز الزام‌آور است؟

• خیر، استفاده از اینکوترمز در قراردادها اختیاری است، اما اکثر تجار و بازرگانان برای جلوگیری از اختلافات و ایجاد شفافیت از این اصطلاحات استفاده می‌کنند.

55. در اصطلاحات گروه F، چه کسی مسئول انتخاب وسیله حمل و پرداخت هزینه‌های آن است؟

• در گروه F (مانند FCA و FOB)، خریدار مسئول انتخاب وسیله حمل و پرداخت هزینه‌های حمل‌ونقل از کشور مبدا است.

56. چرا اصطلاح FOB تنها برای حمل دریایی به‌کار می‌رود؟

• اصطلاح FOB (تحویل روی عرشه کشتی) به دلیل شرایط خاص تحویل، تنها برای حمل دریایی مناسب است، زیرا به‌طور مستقیم به تحویل کالا روی کشتی اشاره دارد و برای سایر روش‌های حمل‌ونقل کاربردی ندارد.

57. اصطلاحات گروه C بیشتر برای چه معاملاتی توصیه می‌شود؟

• اصطلاحات گروه C (مانند CIF و CPT) برای معاملاتی توصیه می‌شود که خریدار و فروشنده مایل هستند تا حدودی ریسک‌ها و هزینه‌ها را بین خود تقسیم کنند. این اصطلاحات برای معاملات با مسافت طولانی مناسب هستند.

58. در اینکوترمز چه اصطلاحی به معنای تحویل کالا بدون انجام گمرک مقصد است؟

• اصطلاح DAP (تحویل در محل) به معنای تحویل کالا توسط فروشنده در مکان تعیین‌شده در مقصد است، اما بدون انجام تشریفات گمرکی مقصد. خریدار مسئولیت پرداخت هزینه‌های گمرکی و ترخیص کالا را بر عهده دارد.

59. در قراردادهای تجاری، چگونه مشخص می‌شود که از اینکوترمز 2020 استفاده می‌شود یا نسخه‌های قبلی؟

• در قراردادهای تجاری باید صراحتاً به نسخه سال مورد نظر اینکوترمز اشاره شود. برای مثال، نوشته می‌شود “CIF Shanghai Incoterms 2020” تا مشخص شود از نسخه 2020 اینکوترمز استفاده می‌شود.

60. کدام اصطلاح اینکوترمز نشان‌دهنده مسئولیت کامل فروشنده در انجام تمامی مراحل تا تحویل نهایی به خریدار است؟

• اصطلاح DDP (تحویل با پرداخت حقوق گمرکی) نشان‌دهنده مسئولیت کامل فروشنده در تمامی مراحل، از تحویل تا انجام تشریفات گمرکی مقصد و تحویل نهایی کالا به خریدار است.

61. در اصطلاح EXW (تحویل درب کارخانه)، هزینه‌ها و مسئولیت‌ها چگونه تقسیم می‌شود؟

• در اصطلاح EXW، فروشنده کالا را در محل کارخانه یا انبار خود آماده می‌کند، اما تمامی هزینه‌ها و مسئولیت‌های حمل‌ونقل، بارگیری، بیمه، و امور گمرکی از آن نقطه به بعد بر عهده خریدار است.

62. اصطلاح FCA (تحویل به حمل‌کننده) در چه مواردی کاربرد دارد؟

• FCA برای مواقعی مناسب است که کالا باید در مکانی تعیین‌شده (مثلاً انبار فروشنده، بندر، یا یک نقطه ترانزیت) به حمل‌کننده خریدار تحویل داده شود. این اصطلاح مناسب حمل‌ونقل ترکیبی است و مسئولیت بارگیری کالا تا نقطه تحویل به عهده فروشنده است.

63. در اصطلاح FOB، ریسک کالا از چه زمانی به خریدار منتقل می‌شود؟

• در FOB (تحویل روی عرشه کشتی)، ریسک از زمانی که کالا روی عرشه کشتی در بندر مبدا قرار می‌گیرد، از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.

64. در اینکوترمز 2020، چرا اصطلاح DAT به DPU تغییر کرد؟

• اصطلاح DAT (تحویل در پایانه مقصد) به DPU (تحویل در محل تخلیه) تغییر کرد تا انعطاف‌پذیری بیشتری در انتخاب محل تحویل به خریدار بدهد و محدود به پایانه یا بندر نباشد، بلکه هر مکانی در کشور مقصد که کالا در آنجا تخلیه شود، می‌تواند به‌عنوان محل تحویل انتخاب شود.

65. اصطلاح CIF (بهای کالا، بیمه و کرایه حمل) چه مواردی را شامل می‌شود؟

• در CIF، فروشنده هزینه کالا، بیمه و کرایه حمل را تا بندر مقصد پرداخت می‌کند، اما از لحظه‌ای که کالا در کشتی بارگیری می‌شود، ریسک به خریدار منتقل می‌گردد. فروشنده موظف است بیمه حداقلی را نیز فراهم کند.

66. اصطلاح DDP برای چه نوع معاملاتی مناسب است؟

• DDP برای معاملاتی مناسب است که در آن فروشنده مایل است تمامی مراحل و هزینه‌های حمل‌ونقل، گمرک مقصد، و تحویل کالا در محل خریدار را بر عهده بگیرد. این اصطلاح مناسب صادرات کالا به مشتریانی است که ممکن است با امور گمرکی و حمل‌ونقل پیچیده ناآشنا باشند.

67. در اینکوترمز 2020، آیا اصطلاحات ویژه‌ای برای حمل‌ونقل غیر دریایی وجود دارد؟

• بله، اصطلاحاتی مانند FCA، CPT، و CIP مخصوص حمل‌ونقل ترکیبی و غیر دریایی طراحی شده‌اند و می‌توانند در حمل‌ونقل هوایی، ریلی یا جاده‌ای استفاده شوند.

68. در حمل‌ونقل‌های بین‌المللی، اگر از اصطلاحات گروه E استفاده شود، چه نکاتی باید مدنظر قرار گیرد؟

• در گروه E (مانند EXW)، خریدار باید از همان ابتدای حمل مسئولیت کلیه هزینه‌ها و ریسک‌ها را بر عهده بگیرد، به ویژه در مورد بارگیری کالا و امور گمرکی. این امر نیاز به برنامه‌ریزی دقیق خریدار دارد تا تمامی مراحل به‌درستی انجام شود.

69. اگر فروشنده قصد دارد تنها هزینه‌های اولیه حمل تا کشور خریدار را بپردازد و بقیه هزینه‌ها به عهده خریدار باشد، از کدام اصطلاح استفاده می‌کند؟

• فروشنده می‌تواند از اصطلاحات گروه C (مانند CFR و CPT) استفاده کند. در این حالت، فروشنده هزینه حمل تا کشور مقصد را می‌پردازد، اما ریسک و هزینه‌های بعد از ورود کالا به عهده خریدار است.

70. اصطلاح CIP (کرایه و بیمه پرداخت‌شده) برای چه شرایطی مناسب است؟

• اصطلاح CIP مناسب معاملاتی است که خریدار می‌خواهد کالا را در مقصد تحویل بگیرد و فروشنده مسئولیت حمل و بیمه کالا را تا مقصد بر عهده داشته باشد. برخلاف CIF، در CIP بیمه بیشتری توسط فروشنده تأمین می‌شود، که معمولاً بیمه پوششی بیشتری برای کالا فراهم می‌کند.

71. در اصطلاح DAP (تحویل در محل مقصد)، مسئولیت تخلیه کالا بر عهده چه کسی است؟

• در اصطلاح DAP، فروشنده کالا را در محل تعیین‌شده توسط خریدار تحویل می‌دهد، اما مسئولیت تخلیه کالا بر عهده خریدار است. این اصطلاح برای مواقعی مناسب است که خریدار می‌خواهد کنترل تخلیه را بر عهده بگیرد.

72. چه زمانی اصطلاح FAS (تحویل در کنار کشتی) کاربرد دارد؟

• اصطلاح FAS در مواردی استفاده می‌شود که کالا باید کنار کشتی در بندر مبدا تحویل داده شود. در این اصطلاح، فروشنده کالا را در کنار کشتی قرار می‌دهد و از آن لحظه به بعد، مسئولیت هزینه‌ها و ریسک‌های حمل بر عهده خریدار است.

73. در اصطلاحات گروه C مانند CFR و CIF، چه تفاوتی بین هزینه‌ها و ریسک‌ها وجود دارد؟

• در گروه C، فروشنده مسئول پرداخت هزینه‌های حمل‌ونقل تا مقصد است، اما ریسک کالا از زمانی که در مبدا بارگیری می‌شود به خریدار منتقل می‌گردد. در CIF، فروشنده همچنین هزینه بیمه را تا مقصد تقبل می‌کند، در حالی که در CFR بیمه بر عهده خریدار است.

74. مزیت استفاده از اصطلاح DPU (تحویل در محل تخلیه‌شده) چیست؟

• اصطلاح DPU مزیت‌های بسیاری دارد زیرا فروشنده کالا را در مقصد و در مکانی تعیین‌شده به‌صورت تخلیه‌شده تحویل می‌دهد. این امر موجب آسودگی خریدار در مورد تخلیه کالا می‌شود و مسئولیت آن را به فروشنده واگذار می‌کند.

75. چرا اصطلاحات اینکوترمز برای تجارت بین‌الملل اهمیت دارند؟

• اصطلاحات اینکوترمز از اهمیت بالایی برخوردارند زیرا با تعیین دقیق مسئولیت‌ها، هزینه‌ها و ریسک‌های طرفین، از بروز اختلافات جلوگیری می‌کنند و به تجارت بین‌الملل نظم و شفافیت می‌بخشند.

76. در چه شرایطی استفاده از اصطلاحات گروه D توصیه می‌شود؟

• اصطلاحات گروه D برای معاملاتی که در آن فروشنده قصد دارد کالا را تا مقصد نهایی خریدار به صورت تحویل تخلیه‌شده (DAP) یا با انجام امور گمرکی (DDP) ارائه دهد، توصیه می‌شود. این اصطلاحات برای خریدارانی که تجربه کمتری در حمل‌ونقل بین‌المللی دارند، ایده‌آل هستند.

77. کدام اصطلاحات اینکوترمز از روش حمل ترکیبی پشتیبانی می‌کنند؟

• اصطلاحات FCA، CPT، CIP، DAP، DPU و DDP از حمل‌ونقل ترکیبی (مانند حمل هوایی، زمینی، ریلی یا دریایی) پشتیبانی می‌کنند و برای این نوع جابجایی‌ها مناسب هستند.

78. اصطلاحات اینکوترمز چگونه بر بیمه کالا تأثیر می‌گذارند؟

• در برخی اصطلاحات مانند CIF و CIP، فروشنده موظف به تامین بیمه کالا تا مقصد است. اما در اصطلاحاتی مانند FOB و CFR، بیمه کالا بر عهده خریدار قرار می‌گیرد.

79. اینکوترمز چگونه مسئولیت‌های مربوط به اسناد حمل و گمرک را بین طرفین تقسیم می‌کند؟

• اینکوترمز مسئولیت‌ها را با تعیین نقش فروشنده یا خریدار در امور گمرکی و تهیه اسناد مرتبط شفاف می‌کند. برای مثال، در DDP فروشنده موظف به انجام تمامی امور گمرکی واردات است، در حالی که در FCA فقط امور گمرکی صادرات را انجام می‌دهد.

80. اینکوترمز 2020 چه اصطلاحاتی را به عنوان “اصطلاحات دریایی” و “اصطلاحات حمل مرکب” دسته‌بندی کرده است؟

• اینکوترمز 2020 اصطلاحات FAS، FOB، CFR و CIF را به عنوان اصطلاحات “دریایی” و مناسب حمل با کشتی معرفی می‌کند، در حالی که اصطلاحات FCA، CPT، CIP، DAP، DPU و DDP را به عنوان “اصطلاحات حمل مرکب” دسته‌بندی کرده است.

81. در اصطلاح DDP (تحویل در مقصد با انجام تشریفات گمرکی)، چه کسی هزینه‌های گمرکی و مالیات را در مقصد بر عهده دارد؟

• در DDP، فروشنده تمامی هزینه‌های گمرکی، مالیات‌ها و عوارض واردات در کشور مقصد را بر عهده دارد و کالا را به خریدار تحویل می‌دهد. این اصطلاح برای خریدارانی که تمایل دارند بدون درگیر شدن در امور گمرکی کالا را تحویل بگیرند، مناسب است.

82. تفاوت اصطلاحات گروه E و F در اینکوترمز چیست؟

• اصطلاحات گروه E (مانند EXW) تحویل کالا را در محل فروشنده و بدون هیچ تعهدی برای حمل و بیمه کالا انجام می‌دهند، در حالی که در گروه F (FCA، FAS، FOB) کالا تا محل مشخصی در کشور مبدا یا کنار کشتی تحویل داده می‌شود و از آنجا به بعد خریدار مسئول حمل و بیمه است.

83. اصطلاح EXW (تحویل در محل کارخانه) چه مزایا و محدودیت‌هایی دارد؟

• EXW از ساده‌ترین اصطلاحات اینکوترمز است که کالا را در محل فروشنده تحویل می‌دهد و تمامی هزینه‌ها و ریسک‌های حمل از آنجا بر عهده خریدار قرار می‌گیرد. این اصطلاح برای فروشندگانی که نمی‌خواهند درگیر حمل‌ونقل و تشریفات صادراتی شوند مناسب است، اما ممکن است برای خریدارانی که با رویه‌های گمرکی کشور فروشنده آشنا نیستند دشوار باشد.

84. در چه شرایطی از اصطلاح CIF (بهای کالا، بیمه و کرایه حمل) استفاده می‌شود؟

• اصطلاح CIF بیشتر در حمل دریایی کاربرد دارد و مناسب مواقعی است که خریدار می‌خواهد از بیمه کالا توسط فروشنده تا مقصد مطمئن باشد. این اصطلاح به فروشنده الزام می‌کند که هزینه‌های حمل و بیمه تا مقصد را پوشش دهد و برای انتقال ریسک تا لحظه بارگیری کالا در کشتی، مسئول است.

85. آیا اینکوترمز نیاز به توافق طرفین برای تعیین نقطه تحویل خاص دارد؟

• بله، در بسیاری از اصطلاحات اینکوترمز، تعیین یک نقطه تحویل دقیق (مانند بندر یا انبار خاص) با توافق طرفین الزامی است تا از ابهام در تحویل و انتقال ریسک جلوگیری شود. این موضوع در اصطلاحاتی مثل FCA و DAP اهمیت بیشتری دارد.

86. در اینکوترمز 2020، اصطلاح DPU به چه معناست و چه شرایطی دارد؟

• DPU یا “تحویل در محل تخلیه‌شده” به این معناست که فروشنده مسئول تحویل کالا به مقصد نهایی به صورت تخلیه‌شده است. فروشنده تمامی هزینه‌ها و ریسک‌ها را تا زمان تخلیه کالا در مقصد بر عهده دارد و این امر برای خریدارانی که می‌خواهند از انجام مراحل تخلیه توسط فروشنده اطمینان حاصل کنند، گزینه مناسبی است.

87. منظور از اصطلاح DAP چیست و این اصطلاح چه زمانی کاربرد دارد؟

• DAP به معنای “تحویل در محل” است که در آن فروشنده کالا را در محل توافق شده در کشور مقصد به خریدار تحویل می‌دهد اما مسئولیتی در مورد تخلیه کالا ندارد. این اصطلاح برای مواقعی مناسب است که خریدار قصد دارد کنترل و هزینه تخلیه را خود بر عهده بگیرد.

88. در گروه C، مسئولیت فروشنده تا چه حد ادامه دارد؟

• در گروه C (CFR، CIF، CPT، CIP)، فروشنده مسئولیت پرداخت هزینه حمل تا مقصد را بر عهده دارد، اما ریسک کالا از لحظه بارگیری در مبدا به خریدار منتقل می‌شود. این اصطلاحات در واقع تعهدات حمل‌ونقل و بیمه را برای فروشنده تا مقصد مشخص می‌کنند، اما ریسک و خطرات از مبدا به خریدار انتقال می‌یابد.

89. در گروه D، انتقال ریسک از فروشنده به خریدار در چه نقطه‌ای صورت می‌گیرد؟

• در گروه D (DAP، DPU، DDP)، انتقال ریسک و مسئولیت‌ها در مقصد و در محلی که کالا به خریدار تحویل می‌شود، صورت می‌گیرد. فروشنده تا مقصد مسئولیت کامل هزینه‌ها و ریسک‌ها را بر عهده دارد.

90. اینکوترمز 2020 چه کمکی به افزایش شفافیت و تسهیل تجارت بین‌المللی می‌کند؟

• اینکوترمز 2020 با ارائه اصطلاحات استاندارد و تعریف دقیق مسئولیت‌ها، هزینه‌ها و ریسک‌ها بین خریدار و فروشنده، به افزایش شفافیت، کاهش اختلافات و تسهیل در تنظیم قراردادهای بین‌المللی کمک می‌کند. این امر موجب می‌شود که طرفین با اعتماد بیشتر و برنامه‌ریزی بهتر به تجارت بین‌المللی بپردازند.

91. آیا در تمامی اصطلاحات اینکوترمز، فروشنده باید کالا را بیمه کند؟

• خیر، بیمه کردن کالا فقط در برخی از اصطلاحات الزامی است، مانند CIF و CIP که فروشنده موظف است کالا را تا مقصد بیمه کند. در دیگر اصطلاحات مانند FCA، EXW یا DAP، این موضوع اختیاری است و به توافق طرفین بستگی دارد.

92. آیا اصطلاحات اینکوترمز برای تمامی انواع حمل‌ونقل مناسب هستند؟

• خیر، اصطلاحات اینکوترمز به دو دسته کلی دریایی و غیر دریایی تقسیم می‌شوند. اصطلاحات CIF، CFR، FOB و FAS فقط برای حمل دریایی مناسب هستند، در حالی که اصطلاحات دیگر مانند DAP، DDP و FCA می‌توانند برای حمل‌ونقل‌های مختلف از جمله هوایی، زمینی و ریلی به کار روند.

93. اصطلاح FOB به چه معناست و چه کاربردی دارد؟

• اصطلاح FOB یا “تحویل در عرشه کشتی” به این معناست که فروشنده مسئولیت کالا را تا زمان بارگیری آن بر روی کشتی در بندر مبدا بر عهده دارد. پس از بارگیری، خریدار مسئول ریسک‌ها و هزینه‌های حمل‌ونقل می‌شود. این اصطلاح بیشتر در حمل دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

94. در اینکوترمز، اصطلاح “نقطه انتقال ریسک” چیست و چرا اهمیت دارد؟

• نقطه انتقال ریسک در اینکوترمز به جایی اشاره دارد که مسئولیت ریسک‌های مربوط به کالا از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود. این نقطه برای جلوگیری از سوءتفاهمات احتمالی و مشخص کردن طرفی که مسئول خسارات احتمالی است، بسیار مهم است.

95. در چه شرایطی از اصطلاح EXW (تحویل در محل فروشنده) استفاده می‌شود؟

• EXW زمانی به کار می‌رود که فروشنده مایل است کالا را در محل خودش (مانند کارخانه یا انبار) تحویل دهد و از درگیر شدن در حمل‌ونقل و تشریفات صادراتی خودداری کند. این اصطلاح برای خریدارانی که توانایی یا تجربه کافی در تنظیم و هماهنگی حمل‌ونقل بین‌المللی دارند، مناسب است.

96. آیا در اینکوترمز مسئولیت‌ها و تعهدات قانونی نیز تعیین می‌شود؟

• اینکوترمز بیشتر به تعیین تعهدات قراردادی بین خریدار و فروشنده و شفاف‌سازی مسئولیت‌ها در زمینه حمل‌ونقل، بیمه و انتقال ریسک می‌پردازد و تعهدات قانونی را پوشش نمی‌دهد. تعهدات قانونی بسته به مقررات محلی هر کشور و نوع قرارداد متفاوت است و در اینکوترمز مشخص نمی‌شود.

97. آیا اصطلاحات اینکوترمز شامل هزینه‌های انبارداری نیز می‌شوند؟

• اینکوترمز به طور کلی هزینه‌های انبارداری را مشخص نمی‌کند، مگر در مواردی که انبارداری جزء مسیر حمل کالا باشد. به عنوان مثال، هزینه انبارداری در مسیر حمل بر عهده طرفی است که مسئول هزینه‌های حمل و ریسک در آن بخش از مسیر است.

98. تفاوت DAP و DPU در اینکوترمز 2020 چیست؟

• در اصطلاح DAP، فروشنده کالا را در محل تعیین شده در مقصد تحویل می‌دهد، ولی مسئولیت تخلیه کالا از وسیله حمل بر عهده خریدار است. اما در DPU، فروشنده علاوه بر تحویل کالا در مقصد، مسئولیت تخلیه را نیز بر عهده دارد.

99. در اینکوترمز، “نقطه تحویل کالا” به چه معناست؟

• نقطه تحویل کالا مکانی است که فروشنده کالا را به خریدار تحویل می‌دهد و از آن لحظه به بعد مسئولیت ریسک و هزینه‌های مرتبط به عهده خریدار می‌باشد. این نقطه بسته به نوع اصطلاح و شرایط توافق متفاوت است و می‌تواند در مبدا، بین مسیر یا در مقصد باشد.

100. در چه شرایطی فروشنده موظف به بیمه کامل کالا است؟

• در اصطلاحات CIF و CIP، فروشنده موظف است کالا را بیمه کند. در CIF، بیمه باید حداقل پوشش لازم را داشته باشد، اما در CIP طبق اینکوترمز 2020 باید بیمه کاملی فراهم کند که شامل پوشش تمام ریسک‌ها می‌شود، مگر اینکه خریدار توافق دیگری داشته باشد.

101. آیا اینکوترمز 2020 نیاز به به‌روزرسانی بیشتری دارد؟

• بله، با توجه به تغییرات مداوم در تکنولوژی و فرآیندهای حمل‌ونقل، اینکوترمز نیازمند به‌روزرسانی دوره‌ای است. تغییرات مربوط به دیجیتالی شدن تجارت، روش‌های جدید حمل‌ونقل و قوانین تجاری باعث می‌شود که به‌روزرسانی مداوم جهت همگام‌سازی این اصطلاحات با نیازهای روز انجام شود.

102. آیا اینکوترمز بر مسائل گمرکی و مالیات‌ها تاثیر دارد؟

• اینکوترمز به طور مستقیم به قوانین و مقررات گمرکی یا مالیاتی نمی‌پردازد، اما می‌تواند تعیین کند چه کسی مسئول پرداخت هزینه‌های گمرکی در مبدا و مقصد است. مسئولیت پرداخت عوارض گمرکی و مالیات‌ها بسته به اصطلاحات انتخاب‌شده بر عهده فروشنده یا خریدار قرار می‌گیرد.

103. چگونه می‌توانیم در انتخاب اصطلاح اینکوترمز مناسب تصمیم‌گیری کنیم؟

• انتخاب اصطلاح مناسب اینکوترمز به نوع کالا، روش حمل، فاصله، سطح دانش طرفین از قوانین بین‌المللی، میزان تجربه آن‌ها و همچنین قوانین مالیاتی و گمرکی کشورها بستگی دارد. مشاوره با کارشناسان تجارت بین‌الملل و آشنایی با اصطلاحات اینکوترمز برای انتخاب صحیح کمک‌کننده است.

104. اصطلاح DDP چه زمانی استفاده می‌شود؟

• اصطلاح DDP یا “تحویل به مقصد با عوارض پرداخت‌شده” برای زمانی مناسب است که فروشنده آماده است تمام هزینه‌های حمل و عوارض گمرکی مقصد را بپردازد و کالا را به طور کامل ترخیص‌شده به خریدار تحویل دهد. این اصطلاح معمولاً در معاملات پیچیده استفاده می‌شود که فروشنده توانایی مدیریت تشریفات گمرکی مقصد را دارد.

105. چگونه اصطلاحات اینکوترمز موجب کاهش ریسک‌ها در تجارت بین‌الملل می‌شوند؟

• اینکوترمز با تعریف دقیق مسئولیت‌ها و ریسک‌ها بین خریدار و فروشنده، از ایجاد سوءتفاهم و اختلافات جلوگیری می‌کند. این تعریف شفاف باعث می‌شود که طرفین بدانند در هر مرحله از حمل‌ونقل، کدام طرف مسئول ریسک‌ها و هزینه‌ها است و از ایجاد دعاوی حقوقی جلوگیری می‌کند.

106. آیا اینکوترمز شامل شرایط بیمه‌ای خاصی نیز می‌شود؟

• بله، در برخی اصطلاحات مانند CIF و CIP، فروشنده موظف است کالا را بیمه کند. بیمه در CIF شامل حداقل پوشش برای خطرات دریایی است، اما در CIP، اینکوترمز 2020 تعیین می‌کند که فروشنده باید بیمه کاملی ارائه دهد. با این حال، سطح پوشش بیمه‌ای نهایی به توافق طرفین بستگی دارد.

107. آیا اینکوترمز 2020 به قوانین هر کشور وابسته است؟

• خیر، اینکوترمز 2020 توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) تعریف شده و در سطح جهانی پذیرفته شده است. هدف اینکوترمز ایجاد استانداردی واحد در حمل‌ونقل بین‌المللی است که قابل استفاده در همه کشورها باشد. البته قوانین محلی کشورها می‌توانند بر برخی جوانب قرارداد تأثیر بگذارند.

108. اینکوترمز چگونه می‌تواند به یک بازرگان کمک کند تا از ریسک‌های اضافی جلوگیری کند؟

• اینکوترمز کمک می‌کند تا یک بازرگان بداند در هر مرحله از معامله بین‌المللی چه کسی مسئول ریسک‌ها و هزینه‌هاست. این تعیین شفاف به جلوگیری از ریسک‌های پیش‌بینی‌نشده کمک کرده و از وقوع هزینه‌ها یا ریسک‌های ناخواسته جلوگیری می‌کند.

109. آیا تمامی قراردادهای بین‌المللی باید از اصطلاحات اینکوترمز استفاده کنند؟

• استفاده از اصطلاحات اینکوترمز اجباری نیست اما توصیه می‌شود؛ چرا که این اصطلاحات مسئولیت‌ها و تعهدات را به‌صورت استاندارد و شفاف تقسیم می‌کنند. با این حال، طرفین می‌توانند تصمیم بگیرند که از اصطلاحات دیگری نیز استفاده کنند یا شرایط خود را به قرارداد اضافه کنند.

110. آیا در اصطلاحات اینکوترمز، فروشنده می‌تواند از انتخاب شرکت حمل‌ونقل صرف‌نظر کند؟

• در برخی اصطلاحات مانند EXW، مسئولیت حمل‌ونقل و انتخاب شرکت حمل به عهده خریدار است و فروشنده نیازی به انتخاب شرکت حمل ندارد. اما در اصطلاحاتی مثل CIF یا CFR، فروشنده وظیفه دارد حمل‌ونقل را تا نقطه مقصد تعیین‌شده هماهنگ کند.

111. آیا اینکوترمز شرایط مربوط به حمل کالاهای خطرناک را نیز پوشش می‌دهد؟

• اینکوترمز به طور خاص به شرایط حمل کالاهای خطرناک نمی‌پردازد. برای حمل این نوع کالاها، شرایط و مقررات خاصی مانند توافقات بین‌المللی حمل کالاهای خطرناک (IMDG، ADR، و غیره) وجود دارد که طرفین باید علاوه بر اینکوترمز از آن‌ها پیروی کنند.